Yaygın Din Eğitimi Kapsamında Kadının Eğitimi

Abstract

Yaygın din eğitimi, örgün eğitim faaliyetlerinin dışında, halkı din konusunda aydınlatmak amacıyla, çeşitli zaman ve mekânlarda verilen eğitimdir. Bu bağlamda, oldukça önemli bir faaliyet alanı olan yaygın din eğitimi çalışmalarının halkın tümüne ulaşacak nitelikte olması gerekir. İşte bu araştırma, yaygın din eğitimi bağlamında kadınların durumunu değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Çalışma, dört bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde, araştırmanın amacı, önemi ve kullanılan yöntem tanıtılmakta; ikinci bölümde araştırmanın kuramsal çerçevesi olarak, psiko-sosyal açıdan, dini ve kültürel açıdan, yaygın din eğitimi açısından kadın değerlendirilmektedir. Üçüncü bölümde, bulgular ve yorum bulunmaktadır. Son bölümde ise, elde edilen bulguların özetlendiği sonuç ve öneriler kısmı yer almaktadır.Araştırmada, örneklem grubu olarak seçilen ve Samsun ili sınırları içerisinde yaşayan 600 kadına, araştırmacı tarafından hazırlanan 30 soruluk anket formu 2009 yılında uygulanmıştır. Bu sorular arasında yer alan yaş, eğitim durumu, mesleki ve medeni durum ile yerleşim yeri, bağımsız değişkenler olarak belirlenmiştir. Belirlenen bu beş bağımsız değişkenle, ankette yer alan birtakım sorulardan elde edilen veriler karşılaştırılmış, elde edilen sonuçlar yorumlanarak değerlendirilmiştir. Sonuçta, yaşın ilerlemesi ile beraber kadınların günlük ibadetlerini daha düzenli bir biçimde yapma eğilimi gösterdiği, Diyanet İşleri Başkanlığı'nın cami içi hizmetlerinden daha çok faydalandığı, yapılan dini içerikli programları daha düzenli bir şekilde izlediği tespit edilmiştir. Eğitim durumuna göre değerlendirildiğinde, özellikle günlük ibadetleri yapma ve dini içerikli programları izleme açısından, eğitim seviyesi düşük olan kadınların daha olumlu bir tutum içerisinde oldukları görülmüştür. Mesleki durum değişkenine göre, ev hanımlarının diğer meslek sahibi kadınlarla karşılaştırıldığında, günlük ibadetlerini daha düzenli bir şekilde yaptıkları ve dindarlık algılarının da daha yüksek olduğu ortaya çıkmıştır. Kadınların dini konuları öğrenmek konusundaki tutumları ve dindarlık algılarında ise, medeni durum ve yerleşim yeri değişkenleri açısından anlamlı bir farklılaşmanın olmadığı tespit edilmiştir.Informal religious education is a kind of education that is outside of the formal religious education, given for the purpose of enlightening people about religion, and taken at various places and times. In this context, the educational activities of informal religious education carried out by the Presidency of Religious Affairs should reach at all people. Thus, the aim of this research is to evaluate the states of women in the context of informal religious education. The study consists of one introduction and three chapters. The introduction includes the aim of the research, its importance and used methods. The first chapter analyses the states of women in terms of psycho-social, religious and cultural, and informal religious educational aspects. The second chapter presents the results of the research and evaluates them. The third chapter summarizes the findings and presents some suggestions for the Presidency of Religious Affairs.This study was carried out on a total 600 women living in Samsun by the way of method of random as a sample and administered a questionnaire consisted of 30 questions in 2009. The relations between religiosity and taking of advantages of religious services done by the Presidency of Religious Affairs were examined in terms of variables such as age, educational levels, professionals, marital status and places of residence. As a result, it was found that with the increasing of age, the older women did their daily prayers more regularly, took more advantages of religious services in the mosques and watched more religious programs than younger women. When it was evaluated in terms of educational levels, it was found that the women who had lower levels of education did their daily prayers more regularly and watched more religious programs than those who had higher educational levels. According to the professional status, it was seen that housewives did their daily prayers more regularly, and had higher perceptions of religiosity than those who had other professionals. Lastly, it was found that there were no significant differences between the variables of marital status and the place of residence and the perceptions of religiosity and learning religious matters of women.