Orta Dereceli İskemik Mitral Yetersizliğinin Tedavisinde Revaskülarizasyonun Etkisi

Abstract

ÖZET AMAÇ: İskemik MY hastalarının tedavisinde revaskülarizasyonun faydalı olduğu bilinmesine karşın revaskülarizasyonun MY üzerindeki etkileri iyi incelenmemiştir. Çalışmamızda orta dereceli iskemik MY'si olan hastalarda tek başına uygulanan revaskülarizasyonun etkisini kantitatif ve prospektif olarak göstermeyi amaçladık. METOD: Çalışmaya koroner arter hastalığı tanısıyla revaskülarizasyon önerilen orta dereceli iskemik MY'si olan (2-3 +) 47 hasta alındı. Hastalar uygulanan tedavilere göre 3 gruba ayrıldı. PKG yapılan hastalar grup l (n=18), KABG yapılan hastalar grup 2 (n=17), medikal tedavi alan hastalar ise grup 3 (n=12) olarak ayrıldı. Tüm hastalara çalışmanın başlangıcında ve üç ay sonra TTE yapıldı. MY derecelendirmesi için semikantitatif (I-IV) ve kantitatif (EOA, RV ve RF) parametreler hesaplandı. BULGULAR: Çalışma başlangıcında yapılan TTE'de üç grubun MY parametreleri birbiri ile benzerdi. Hastaların başlangıç ve üçüncü aydaki M Y parametreleri karşılaştırıldığında grup l'de EOA (p=0,002), RV (p=0,005), RF (p=0,002) ve semi kantitatif MY (p=0,002) derecelerinde anlamlı azalma vardı. Benzer şekilde grup 2 hastalarında da EOA (p=0,002), RV (p=0,001), RF (p=0,001) ve semi kantitatif MY derecelerinde (p=0,005) anlamlı azalma tespit edildi. Buna karşın grup 3 hastalarının EOA (p=0,10), RV (p=0,19), RF (p=0,07) ve semi kantitatif M Y dereceleri (p=0,48) başlangıç değerler ile benzer bulundu. Hastaların üçüncü aydaki rezidü MY dereceleri renkli akım haritalama yöntemine göre değerlendirildiğinde; grup l 'de 9 (% 50), grup 2'de 9 (%52,9) ve grup 3'de 9 (% 75) hastada orta derecede (2-3 +) rezidü MY saptandı. Grupların rezidü M Y dereceleri birbirleriyle karşılaştırıldığında gruplar arasında fark yoktu (p>0,05) SONUÇ: Çalışmamız, perkutan ya da cerrahi yolla yapılan revaskülarizasyonun MY parametrelerinde belirgin düzelme sağladığını, buna karşın medikal tedavide değişiklik olmadığını göstermiştir. Ancak iskemik MY tedavisinde tek başına revaskülarizasyon önemli rezidü MY ile ilişkili bulunmuştur. Bu nedenle orta dereceli iskemik MY'li hastaların tedavisinde revaskülarizasyonun etkili olduğu ancak yeterli olmadığı düşünülebilir. ANAHTAR KELİMELER: iskemik mitral yetersizliği, pisa, revaskülarizasyon VII

ABSTRACT AIM: Altough the benefit of revascularization in treatment of patients with ischemic mitral regurgitation was known, the effects of revascularization on mitral regurgitation have not been investigated properly. In our study we aimed to demonstrate the quantitative and prospective effects of revascularization on patients with moderate degree ischemic mitral regurgitation. METHOD: 47 patients with moderate degree (2-3+) ischemic mitral regurgitation in whom revascularization was recommended because of coronary artery disease were included in study. Patients were divided into 3 groups according to treatment applied. In Group 1 (n=18) PCI was applied to patients, in Group 2 (n=17) CABG was applied and in Group 3 (n=12) medical therapy was given to patients. TTE was performed at the beginning and three months later in all patients. Semiquantitative (I-IV) and quantitative (EOA, RV, and RF) parameters were calculated for grading of MR. RESULTS: MR parameters on TTE were similar in 3 groups at the beginning. In group 1, there was significant decrease in values of EOA (p=0,002), RV (p=0,005), RF (p=0,002) and semiquantitative MR degree (p=0.002) when the beginning and third month MR parameters were compared. Similarly in Group 2, significant decreases were determined in values of EOA (p=0,002), RV (p=0,001), RF (p=0,001) and semiquantitative MR (p=0,005). However in Group 3 patients, third month EOA (p=0,10), RV (p=0,19), RF (p=0,07) and semiquantitative MR degree (p=0,48) were similar to beginning values. When the residual mitral regurgitation degrees at third month were assessed with colour flow mapping method; moderate degree (2-3+) residual MR was determined in 9 patients in groupl (50%), 9 in group 2 (52,9%) and 9 in group 3 (75%). There was no difference between the groups when residual MR degrees of 3 group were compared with each other (p>0.05). CONCLUSION: This study demonstrated that percutaneous and surgical revascularization had provided significant improvement in MR parameters but medical therapy had failed to cause these improvements. But solely revascularization was found to be related with important residual MR in treatment ischemic MR. So it might be VIIIthought that revascularization had effects in treatment of patients with moderate degree ischemic MR but this effect was not enough. KEYWORDS: ischemic mitral regurgitation, pisa, revascularization IX