Santral Seröz Koryoretinopatide Koroid Kalınlığı ve Fotodinamik Tedavinin Etkisi

Abstract

Amaç: Akut ve kronik santral seröz koryoretinopati (SSKR) hastalarında optik koherans tomografi (OKT) ile koroid kalınlığını değerlendirmek ve kronik SSKR hastalarında fotodinamik tedavinin (FDT) koroid kalınlığı üzerine olan etkisini araştırmak. Hastalar ve Yöntem: Ekim 2014-Ekim 2015 tarihleri arasında Ondokuz Mayıs Üniversitesi (OMÜ), Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Anabilim Dalı Polikliniğine başvuran, klinik muayene, FFA ve OKT bulgularına göre SSKR tanısı konulan 45 hasta prospektif olarak değerlendirildi. 45 hasta içerisinden tek taraflı SSKR tanısı konulan, daha önce herhangi bir tedavi uygulanmamış olan ve takiplerini tamamlayan 27 hasta çalışmaya dahil edildi. Kontrol grubu olarak herhangi bir göz hastalığı veya görsel şikayeti olmayan, göz muayene bulguları normal olup refraksiyon değerleri  2,0 diyoptri (D) sınırlarında olan 31 gönüllü çalışmaya alındı. Çalışmada kontrol grubunun sağ ve sol gözlerinden ölçülen koroid kalınlığı değerlerinin ortalaması kullanıldı. Subretinal sıvısı üç aydan uzun süre devam eden SSKR hastaları kronik SSKR olarak kabul edilerek bu hastalara yarı-doz (3mg/m2) Verteporfin ve 50 J/cm2 ışık enerjisi ile FDT uygulandı. Akut SSKR hastaları ise FDT veya başka bir tedavi uygulanmaksızın takip edildi. Kronik SSKR hastalarının FDT öncesi, FDT'den bir hafta, bir ay ve üç ay sonrasında, akut SSKR hastalarının ise başvuru anı, birinci ay, ikinci ay, üçüncü ay ve altıncı ay kontrollerinde enhanced depth imaging (EDI) OKT kullanılarak subfoveal ve ortalama koroid kalınlığı ölçüldü. Ortalama koroid kalınlığı foveadan 1000 mikron nasal, 500 mikron nasal, subfoveal, 500 mikron temporal ve 1000 mikron temporal olmak üzere toplamda 5 kadrandan elde edilen koroid kalınlıkları ölçümlerinin ortalaması alınarak hesaplandı. Akut ve kronik SSKR hastalarının son takiplerinde OKT'de 512x128'lik kare içerisinde subfoveal alandan 1000 mikron nasal ve 1000 mikron temporal mesafe arasındaki fotoreseptör tabakasının iç segment-dış segment (IS-OS) bağlantısında düzensizlik olup olmadığına bakılıp düzensizlik olan hastalarda düzensiz IS-OS çizgisinin horizontal uzunluğu ölçüldü. Hastaların takipleri süresince koroid kalınlığındaki değişim, görme keskinliği ile düzensiz IS-OS bandı uzunluğunun ilişkisi ve semptomların süresi ile IS-OS düzensizliğinin derecesi arasındaki ilişki değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmaya 13 akut ve 14 kronik SSKR olmak üzere 27 hasta alındı. Kronik SSKR hastalarının tedavi öncesi subfoveal ve ortalama koroid kalınlıklarının (510,07, 480,00), FDT'den üç ay sonrasında (401,71, 375,63) anlamlı ölçüde azalmıştı (p<0,05). Akut SSKR hastalarında başlangıç subfoveal ve ortalama koroid kalınlıklarına göre (582,77, 547,10), altıncı ay değerleri de (401,38, 391,14) anlamlı derecede azaldı (p<0,05). Bununla birlikte hem akut hem de kronik SSKR hastalarının son takiplerinde subfoveal ve ortalama koroid kalınlıkları sağlıklı kontrollerin subfoveal ve ortalama koroid kalınlığı (303,12, 307,52) düzeylerine inemedi. Akut SSKR hastalarının diğer gözlerinin başlangıçtaki subfoveal ve ortalama koroid kalınlıkları (373,00, 352,00) sağlıklı kontrollere göre anlamlı yüksek bulunurken (p<0,05) kronik SSKR hastalarının FDT'den önceki subfoveal ve ortalama koroid kalınlığı (291,00, 271,00) değerleri sağlıklı kontrol grubundan farksızdı (p>0,05). Akut SSKR hastalarının son takiplerinde IS-OS tabakasındaki düzensizliğin derecesi ile son görme keskinliği (log) arasında herhangi bir ilişki bulunamazken (p>0,05), kronik SSKR hastalarının son takiplerinde IS-OS tabakasındaki düzensizliğin derecesi son görme keskinliği (log) ile pozitif ilişkili bulunmuştur (p<0,05). Bununla birlikte semptomların süresi ile de IS-OS düzensizlik derecesi arasında pozitif ilişki bulunmuştur (p<0,05). Sonuç: Akut SSKR hastalarının hasta ve diğer gözlerinde takipler süresince azalma görülürken kronik SSKR hastalarının hasta gözlerinde koroid kalınlıkları azalmış, diğer gözlerinde ise başlangıçtan itibaren sağlıklı kontrol grubuyla benzer çıkmıştır. Bu sonuçlar SSKR patogenezinde sistemik faktörlerin etkili olduğunu, kronikleşme sürecinde ise lokal faktörlerin de rol oynadığı düşündürmektedir Anahtar Kelimeler: EDI-OCT; FDT; Koroid; SSKRAim: This study aims to assess choroidal thickness in acute and chronic central serous chorioretinopathy (CSCR) patients via optical coherence tomography (OCT) and to investigate the impact of photodynamic therapy (FDT) on chorodial thickness in chronic CSCR patients. Patients and Methods: 45 patients, who applied to Ondokuz Mayıs University (OMU) School of Medicine, Ophthalmology Clinic during 2014 October – 2015 October, and who were diagnosed with CSCR based on clinical examination, FFA and OCT findings, were evaluated prospectively. From among them, 27 patients who were diagnosed with unilateral CSCR and who did not receive any kinds of treatment and whose follow-ups were completed, were included in the study. The control group of the study consisted of 31 volunteers who do not have any eye diseases or visual complaints, who have normal visual examination findings and refraction values at around  2.0 diopter (D).The mean choroidal thickness values measured from the right and left eyes of the control group were used in the study. The patients whose subretinal fluid remained longer than 3 months were categorized as chronic CSCR patients and by administering half-dose (3mg/m2) Verteporfin and 50 J/cm2, photodynamic therapy (FDT) was applied on the patients via luminous energy. Acute CSCR patients, however, were followed without giving them therapies including FDT. Subfoveal and mean choroidal thickness values of the chronic CSCR patients were measured before FDT, one week, one month and three months following FDT, whereas the values of acute CSCR patients were measured at admission and on the first, second, third and sixth month examinations via enhanced depth imaging (EDI) OCT. Mean choroidal thickness was calculated by averaging the choroidal thickness values obtained from 5 quadrants from fovea as 1000  nasal, 500  nasal, subfoveal, 500  temporal and 1000  temporal. At the final follow-ups of acute and chronic CSCR patients, it was investigated whether or not there was an irregularity in the internal segment-outer segment (IS-OS) of the photoreceptor layer at a 1000 nasal and 1000 temporal distance from subfoveal area within a square of 512x128 with OCT and horizontal length of irregular IS-OS line was measured in patients with irregularity. During the follow-up period of the patients, the changes in choroidal thickness, visual acuity and the relationship of the irregular IS-OS band length, duration of the symptoms and the relationship between the degree of IS-OS irregularity were assessed. Findings: A total of 27 patients, 13 of whom were acute and 14 of whom were chronic CSCR, were included in the study. It was detected that the pre-treatment subfoveal and mean choroidal thickness (510.07, 480.00) values decreased significantly after 3 months following FDT (401.71, 375.63) (p<0.05) in chronic CSCR patients. Besides, 6th months values (401.38, 391.14) of the acute CSCR patients also indicated a significant decrease in comparison with the initial subfoveal and mean choroidal thickness values (582.77, 547.10), (p<0.05). However, final follow-up of both chronic and acute SCSR patients indicated that subfoveal and mean choroidal thickness values failed to fall to the subfoveal and mean choroidal thickness values (303.12, 307.52) of the healthy individuals in control group. While initial subfoveal and mean choroidal thickness values (373.00, 352.00) of acute CSCR patients in their healthy eye were found to be significantly higher than the healthy control group (p<0.05), no significant difference was detected between the pre-FDT subfoveal and mean choroidal thickness values of the chronic CSCR patients (291.00, 271.00) and the healthy control group (p>0.05). While no correlation was found between the degree of irregularity in IS-OS layer and final visual acuity (log) at the final follow-up of acute CSCR patients (p>0.05), a positive correlation was found between the degree of irregularity in IS-OS layer and final visual acuity (log) in chronic CSCR patients (p<0.05). Besides, a positive correlation was detected between the duration of the symptoms and the degree of IS-OS irregularity (p<0.05). Results: While a decrease was detected in the unhealthy and healthy eyes of acute CSCR patients during follow-ups, in chronic CSCR patients choroidal thickness shrank and their healthy eye has been found to be similar to the healthy control group from the beginning. These results point out that systemic factors play a role in CSCR pathogenesis, whereas local factors are effective during chronicization process. Keywords: Choroid; CSCR; EDI-OCT; PDT.