Akut Lösemili Çocuklarda Tedavi Sırasında Ortaya Çıkan Nötropeni Ve

Abstract

ÖZET Nötropeni ve enfeksiyon oranlan ile ilgili çalışmalarda indüksiyon, konsolidasyon ve idame dönemleri birlikte değerlendirilmiştir. Sadece idame dönemi ile ilgili çalışmaya literatürde rastlanmamıştır. Bu çalışmada idame dönemi incelenmiştir. Çalışmamıza son 12 yılda tedavi edilen 102 ALL'li hastanın toplam 9121 tedavi haftası ve 22 ANLL'li hastanın 79 MAVÎ (Metil prednizolon, ARA-C, VP-16, İdarubisin) protokol kürü alındı. Akut lenfoblastik lösemili hastalarda 9121 haftada 1237 (%13,6) gecikme haftası saptandı. Bunlardan verileri tam olan 910 (%9,9) hafta çalışmaya alındı. Gecikme oram protokol-1 alan hastalarda %5,0, Protokol-2 alan hastalarda %10,3 ve protokol-3 alan hastalarda %17,8 idi. Gecikme oram ve nötropeni görülme oram açısından her 3 protokol arasında anlamlı fark bulundu (p<0,05). Enfeksiyon görülme oram açısından protokol-1 ve protokol-2 arasında fark yok iken, protokol-3 'te enfeksiyon görülme oram protokol-1 ve protokol-2' den anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0,05). Akut lenfoblastik lösemili hastalarda gecikme haftalarının 636'sımn nötropeniye, 141 'inin nötropenik olmayan enfeksiyona, 133'ünün nötropenik enfeksiyona bağlı geliştiği saptandı. Akut lenfoblastik lösemili olgularda nötropeni varlığında en sık akciğer enfeksiyonu, nötropenik olmayan enfeksiyon varlığında ise en sık üst solunum yolu enfeksiyonu gözlendi. Enfeksiyon görülme oram, total nötrofil sayısı (TNS) <500/mm3 olduğunda %34,1, TNS 500-1499/mm3 olduğunda %14,0 ve TNS >1500/mm3 olduğunda %2,7 olarak saptandı ve aralarındaki fark anlamlı bulundu 0X0,05). Kemoterapideki gecikme süresi nötropeni varlığında 6,5±3,6 gün, nötropenik olmayan enfeksiyon grubunda 7,4±4,7 gün ve nötropenik enfeksiyon grubunda 10,1±5,2 gün olarak bulundu. Tedavideki gecikme süreleri açısından üç grup arasında anlamlı fark bulundu (p<0,05). Enfeksiyonun nötropeni varlığında veya yokluğunda kemoterapideki gecikme süresinde anlamlı derecede uzamaya neden olduğu gösterildi. Yüksek doz MTX ve VP-16+CTX'e bağlı gecikme ve nötropeni görülme oram tüm ilaç kombinasyonlarından anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0,05). İlaç kombinasyonlarının neden olduğu tedavideki gecikme süreleri arasında fark bulunmadı (P>0,05). IXAkut nonlenfoblastik lösemili hastaların 79 kür MAVÎ protokol tedavisinin 19'unda (%24) VP-16 tedavisinde gecikme saptandı. Nötropenik enfeksiyon varlığmda en sık gastroenterit görüldü. Yüksek doz MTX ve VP-16+CTX'in tüm ilaç kombinasyonlarına göre anlamlı derecede gecikme oranına ve nötropeniye neden olmasından dolayı bu ilaç kombinasyonlarında hastalarda oluşan nötropeni derinliğine göre doz ayarlanması yapılarak tedavideki gecikmeler azaltılabilir veya önlenebilir. XABSTRACT There are many reports delaying with the frequency of neutropenia and infection in patients with acute lymphoblastic leukemia (ALL) in induction, consolidation and maintenance periods. For maintenance period no study was found İn the literature. In this study 9121 weeks of 102 ALL patient treated İn last 12 years and 79 MAVİ (Metil prednisolone, ARA-C, VP-16, Idarubicine) cure of 22 acute nonlymphoblastic leukemia (ANLL) patient were included. Among ALL patients, delay in 1237 weeks (13,6%) of total 9121 weeks of treatment was observed. Nine-hundred- ten weeks of them with complete data have been taken in to the study. The delay ratio is 5% in regimen- 1, 10,3% in regimen-2 and 17,8% in regimen-3. There was a significant difference between the three regimen for delay frequency and neutropenia ratio (p<0,05). The infection ratio is the same between regimen- 1 and regimen-2 but is significantly higher in regimen-3 (p<0,05). Among ALL patients, 636 delay weeks are due to neutropenia, 141 to non-neutropenic infection, and 133 to neutropenic infection. The most common infection in neutropenic ALL patients was pulmonary infection. Upper respiratory tract infection was the most common one among the non-neutropenic ALL patients. The incidence of infection was 34,1% when the total neutrophil count is lower than 500/mm3, 14% when the number is between 500/mm3 and 1499/mm3 and 2,7% when the total number is over 1 500/mm3. The difference between these three groups was also significant (p<0,05). The delay time for the chemotherapy was 6,5±3,6 days in neutropenic patients, 7,4±4,7 days in non-neutropenic infection group and 10,1±5,2 days İn neutropenic infection group. The delay time for therapy was significantly different between these three groups. Either neutropenia is present or not, the existing infection causes significantly elongation of the chemotherapy. The delay frequency and neutropenia ratio were significantly higher in HDMTX and VP-16+CTX group in correspondence with other medications (p<0,05). There was no significantly difference between the delay time of several drug combinations. The median months of the delayed weeks of chemotherapy combinations XIwere concordant with the time at application of each drag pairs not related to the cumulative doses of the drags. In ANLL patients, delay in 19 (%24) treatment cure of total 79 cure MAVt regimen was observed. Most frequent infection during neutropenic period was gastroenteritis. In the aspects of our results it is obvious that HDMTX and VP-16+CTX are drugs which have the highest risk of neutropenia and delay of therapy. For these combinations, dose regulation should be performed according to the neutropenia level and so these risks should be mmimaHzed or prevented. xn