Maksiller Sinüs Cerrahisinde Nazoantral Pencere ve Doğal Ostiumun Sinüs Mukoza Rejenerasyonu ve Mukosilier Klirense Etkilerinin İncelenmesi

Abstract

59 ÖZET Bu çalışma Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi KBB Anabilim Dalı tarafından maksiller sinüs cerrahisi sonrası sinüs mukozasının rejenerasyonunu ve fonksiyonel gelişimini ve de bunlara doğal ostium ile nazoantral pencerenin etkilerini değerlendirmek amacıyla 21 'i çalışma, 7'si kontrol olmak üzere toplam 28 tavşan üzerinde deneysel olarak gerçekleştirildi. Çalışma grubundaki tüm hayvanların sağ maksiller sinüslerinde mukoza çıkarılarak doğal ostium kapatılıp nazoantral pencere açıldı. Sol sinüslerinde ise mukoza çıkarılmasını takiben nazoantral pencere açılmadan yalnızca doğal ostium açık olarak bırakıldı. Tüm hayvanlar postoperatif 2, 4 ve 8 haftalık takip sürelerine göre üç alt gruba ayrıldı. Her grup takip süresi sonunda sintigrafık değerlendirmeye tabi tutulduktan sonra sinüslerden ayrı ayrı biopsiler alınarak histolojik olarak ışık mikroskobunda incelendi. Ayrıca grupların birer örneği elektron mikroskobunda değerlendirildi. Mukoza çıkarıldıktan belli bir süre sonra ışık mikroskobik olarak sinüslerin normal yapısına benzer olarak rejenere olduğu ve doğal ostium ile nazoantral pencerenin bu rejenerasyona aynı oranda etki gösterdikleri bulundu. Ancak elektron mikroskobik olarak nazoantral pencere açılan sinüslerde patolojik yapıda silya geliştiği, fonksiyonel açıdan bakıldığında ise; silya gelişimi tamamlandıktan sonra sinüsün fonksiyon görmeye başladığı belirlendi. Doğal ostiumun kapalı olduğu ve nazoantral pencerenin açılmış olduğu sinüslerde kısa bir süre sonra nazoantral pencerenin kapandığı ve sinüsün mukosilier fonksiyonunun bozulduğu bulundu. Bulgular literatür ışığında değerlendirildi.