Üçlü Omuz Bloğu Yapılan Hastalarda Farklı Enjeksiyon Hacimlerinin Karşılaştırılması

Abstract

Giriş ve amaç: Kronik omuz ağrısı, bireylerin günlük yaşam aktivitelerini ve yaşam kalitesini önemli ölçüde etkileyen bir durumdur. Glenohumeral eklem, subakramiyal alan ve akromiyoklavikular eklemleri, hedefleyen üçlü omuz bloğu (üçlü omuz enjeksiyonu), kalıcı omuz ağrısının yönetiminde yaygın olarak kullanılan etkili bir girişimsel yöntemdir. Bununla birlikte, optimal enjeksiyon hacmi konusunda tartışmalar devam etmektedir. Bu çalışmanın amacı, üçlü omuz enjeksiyonu uygulamalarında kullanılan iki farklı enjeksiyon hacminin (7 ml ve 14 ml) klinik etkinliğini, güvenliğini ve hasta sonuçlarını karşılaştırmaktır. Gereç ve yöntem: Bu prospektif, gözlemsel ve tek merkezli çalışma, kronik omuz ağrısı tanısı alan 70 hastayı içermektedir. Hastalar iki gruba ayrılmıştır: Grup 1'e 7 ml'lik enjeksiyon (3,5 ml bupivakain, 0,5 ml triamsinolon ve 3 ml serum fizyolojik), Grup 2'ye ise 14 ml'lik enjeksiyon (7 ml bupivakain, 0,5 ml triamsinolon ve 6,5 ml serum fizyolojik) uygulanmıştır. Ağrı şiddeti Numerik Derecelendirme Skalası (NRS), fonksiyonel kısıtlılık Omuz Ağrısı ve Engellilik İndeksi (SPADI) ve eklem hareket açıklıkları (abdüksiyon, fleksiyon, ekstansiyon ve iç rotasyon) kullanılarak ölçülmüştür. Değerlendirmeler, işlem öncesi, işlemden 15 gün, 1 ay ve 3 ay sonra yapılmıştır. Ayrıca, analjezik kullanımları kaydedilmiş ve hastalar ilaç kullanmayanlar, yalnızca basit analjezik kullananlar ve basit analjezik + zayıf opioid kullananlar olarak sınıflandırılmıştır. Bulgular: Her iki enjeksiyon hacmi grubu da NRS skorlarında, SPADI skorlarında ve eklem hareket açıklığı ölçümlerinde anlamlı iyileşmeler göstermiştir. 7 ml ve 14 ml grupları arasında ağrı kontrolü, fonksiyonel iyileşme ve hareket açıklığı sonuçları açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmamıştır. Her iki grupta da analjezik tüketiminde azalma gözlenmiş ve 7 ml grubunda ilaç kullanmayan hasta oranı daha yüksek bulunmuştur. Çalışma süresince enfeksiyon, hematom veya sistemik toksisite gibi herhangi bir komplikasyon gözlenmemiştir. Sonuç: Bu çalışma, kronik omuz ağrısının yönetiminde düşük enjeksiyon hacminin (7 ml), daha yüksek enjeksiyon hacmiyle (14 ml) benzer klinik etkinlik sağladığını göstermiştir. Bu sonuçlar, düşük hacimli enjeksiyonların ilaç maruziyetini azaltarak, maliyeti düşürerek ve hasta konforunu artırarak etkili bir alternatif sunduğunu desteklemektedir. Daha büyük örneklem grupları ve uzun dönem takip içeren gelecekteki çalışmalar, bu sonuçların doğrulanmasına ve enjeksiyon protokollerinin optimize edilmesine katkı sağlayabilir. Anahtar kelimeler: Üçlü omuz bloğu, üçlü omuz enjeksiyonu, kronik omuz ağrısı, enjeksiyon hacmi, Numerik Derecelendirme Skalası (NRS), Omuz Ağrısı ve Engellilik İndeksi (SPADI), eklem hareket açıklığı, bupivakain, triamsinolon, analjezik tüketimi.Introduction and purpose: Chronic shoulder pain significantly impacts individuals' daily activities and quality of life. The triple shoulder block (triple shoulder enjection), targeting the glenohumeral joint, subacromial area, and acromioclavicular joint, is a widely used interventional method for managing persistent shoulder pain. Despite its effectiveness, optimal injection volume remains a topic of discussion. This study aims to compare the clinical efficacy, safety, and patient outcomes of two different injection volumes (7 ml and 14 ml) used in the triple shoulder block. Material and method: This prospective, observational, and single-center study included 70 patients diagnosed with chronic shoulder pain. Patients were divided into two groups: Group 1 received a 7 ml injection (3.5 ml bupivacaine, 0.5 ml triamcinolone, and 3 ml saline), and Group 2 received a 14 ml injection (7 ml bupivacaine, 0.5 ml triamcinolone, and 6.5 ml saline). Pain intensity was measured using the Numerical Rating Scale (NRS), functional disability with the Shoulder Pain and Disability Index (SPADI), and range of motion (ROM) parameters, including abduction, flexion, extension, and internal rotation. Follow-up assessments were conducted at baseline, 15 day, 1 month and 3 month post-intervention. Analgesic consumption was also recorded, categorizing patients into three groups: those using no analgesics, only basic analgesics, and basic analgesics combined with weak opioids. Results: Both injection volumes significantly improved NRS scores, SPADI scores, and ROM measurements in all directions. The 7 ml and 14 ml groups showed no statistically significant differences in pain relief, functional improvement, or range of motion outcomes. Analgesic consumption was reduced in both groups, with a higher percentage of patients requiring no analgesics post-procedure in the 7 ml group. Additionally, no complications, such as infection, hematoma, or systemic toxicity, were observed during the study. Conclusion: The findings suggest that a lower injection volume (7 ml) provides comparable clinical efficacy to a higher volume (14 ml) in the triple shoulder block for chronic shoulder pain management. This supports the potential advantages of low-volume injections, including reduced drug exposure, lower costs, and increased patient comfort, without compromising treatment outcomes. Future studies with larger sample sizes and longer follow-up periods are needed to validate these results and optimize injection protocols. Keywords: Triple shoulder block, triple shoulder enjection, chronic shoulder pain, injection volume, Numerical Rating Scale (NRS), Shoulder Pain and Disability Index (SPADI), range of motion, bupivacaine, triamcinolone, analgesic consumption.