Türkiye'de Aktif Futbol Oynayan Sporcuların İletişim Becerilerinin İncelenmesi

Abstract

Bu araştırma, Türkiye de aktif futbol oynayan sporcuların iletişim becerilerinin yaş, medeni durum, çocuk sahibi olma, eğititm durumu, aile eğititm durumu, hangi ligde futbol oynadığı,spor yılı ve gelir düzeyi gibi çeşitli değişkenler açısından incelemesi için yapılan betimsel bir çalışmadır.Bu araştırmada Türkiye Futbol Federasyonu Bölgesel Amatör Lig ve Türkiye Futbol Federasyonu 3.Ligde oynayan 226 sporcunun iletişim becerilerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Ersanlı ve Balcı (1998) tarafından geliştirilen 'İletişim Becerileri Envanteri (İBE)' kullanılmıştır. İkili grupların karşılaştırılmasında independent t testi, ikiden fazla grup karşılaştırılmasında ANOVA, farklılık olduğu durumlarda farklılığın yönünü tespit edebilmek için Tukey çoklu karşılaştırma testleri yapılmıştır. Anlamlılık düzeyi 0,05 olarak alınmış, elde edilen bulgular aritmetik ortalama ve standart sapma olarak gösterilmiştir. Bütün hesaplamalarda SPSS 26 paket programı kullanılmıştır. Araştırma sonucunda yaş gruplarına göre ve medeni durumlarına göre iletişim becerileri incelendiğinde istatistiksel olarak anlamlı farklar bulunmuş, çocuk sahibi olma durumları, eğitim durumları, anne eğitim durumları, spor yılı, oynadıkları lig ve gelir düzeyleri incelendiğinde ise istatistiksel olarak yüksek puanlar bulunmuştur. Sporcuların iletişim kurma becerileri yaş arttıkça daha gelişmiş olduğu araştırmamızda görülüyor, takım sporlarında yaşça büyük olan sporcuların daha küçük olan sporculara iletişim anlamında farkındalıklarını arttırmak için yardımcı olması gerekebilir hatta kulüpler ve antrenörler aracılığı ile yaşı büyük sporculara yaşı küçük olan sporcuların iletişim becerilerini geliştirmeleri için görev verilebilir. Bu uygulama yaşı küçük ama potansiyelli genç sporcuların başarıya ulaşmalarını daha kolaylaştırabilir.This study is a descriptive investigation aimed at examining the communication skills of active football players in Turkey in relation to variables such as age, marital status, parenthood, educational background, parental education, league level, years of sports experience, and income. The research focused on 226 athletes competing in the Regional Amateur League and the 3rd League of the Turkish Football Federation. The 'Communication Skills Inventory (CSI)' developed by Ersanlı and Balcı (1998) was used as the data collection instrument. Independent t-tests were conducted for comparisons between two groups, while ANOVA was applied for comparisons among more than two groups. Tukey's post-hoc tests were performed to identify the direction of significant differences. The significance level was set at 0.05, and the results were presented as arithmetic means and standard deviations. All statistical analyses were performed using SPSS 26. The findings revealed statistically significant differences in communication skills based on age and marital status. While parenthood, educational background, maternal education, years of sports experience, league level, and income were associated with higher communication scores, age was positively correlated with communication proficiency. The results suggest that older athletes demonstrate more developed communication skills, and in team sports, they could play a mentoring role to enhance the communication awareness of younger teammates. Additionally, clubs and coaches could assign older players responsibilities to support the development of communication skills among younger athletes, potentially facilitating the success of young athletes with high potential.