Aerobik ve Anaerobik Koşullarda Ekim Sıklığının Bazı Çeltik Çeşitlerinin Tarımsal ve Kalite Parametrelerine Etkisi

Abstract

Bu araştırma, 2022 çeltik yetiştirme döneminde Samsun- Bafra koşullarında, Ziraat Fakültesine ait deneme arazilerinde yürütülmüştür. Denemede iki yetiştirme yöntemi (aerobik ve anaerobik), iki çeltik çeşidi (Baldo ve Osmancık-97) ve dört bitki sıklığı (m2'ye, S1:250, S2:350, S3:450 ve S4:550 tohum/m2) kullanılmıştır. Deneme üç tekrarlamalı olarak 'Tesadüf Bloklarında Bölünen Bölünmüş Parseller' deneme desenine göre yürütülmüştür. Araştırmada çeltiğin büyüme, gelişme ve kalite faktörlerine uygulamaların etkisi incelenmiştir. Araştırma sonucunda, çeşitlere uygulanan yetiştirme yöntemleri ve ekim sıklık uygulamalarının başta çeltik verimi olmak üzere, incelenen parametrelere etkisi istatistiki olarak önemli bulunmuştur. Deneme konu ortalamaları olarak çeşitlerden Osmancık-97 çeşidi (726.61 kg/da), Baldo (674.70 kg/da) çeşidine kıyasla daha fazla verim alınmıştır. Yetiştirme yöntemlerinden ise çeşitler ve sıklık ortalamaları olarak anaerobik koşullar (828.85 kg/da) aerobik koşullara (572.46 kg/da) kıyasla % 30.9 daha fazla çeltik verimi alınmıştır. Çeşitler ve yetiştirme yöntemleri ortalaması olarak ekim sıklıkları değerlendirildiğinde, en fazla çeltik verimi, S3 uygulamasından m2'ye 450 tohum atıldığında (841.03 kg/da) tartılmıştır. Araştırma sonuçları genelde değerlendirildiğinde çeşitler ve yetiştirme yöntemleri ortalaması olarak artan ekim sıklığı ile belli bir sıklığa kadar çeltik tane veriminin arttığı, daha sonra ise azaldığını tespit edilmiştir. Diğer incelenen tarımsal ve kalite özelliklerinde de benzer durum söz konusudur. Samsun ve benzer ekolojiye sahip alanlarda çeltik yetiştriciliğinde, uygulanan ekim yöntemlerine çeşitlerin tepkisi farklı olduğu için aerobik koşulların Osmancık-97, anaerobik koşullarda ise Baldo çeşidinin tercih edilmesi, uygun ekim sıklıklarının her iki çeşitte m2'ye, 450 tohum uygulama olabileceği söylenebilir. Bu çalışma, çeltik yetiştiriciliğinde daha verimli ve kaliteli üretim sağlamak için önemli bir kılavuz olabilir.

This research was conducted in the experimental plots of the Faculty of Agriculture in Samsun-Bafra conditions during the 2022 paddy growing season. Two cultivation methods (aerobic and anaerobic), two rice varieties (Baldo and Osmancık-97) and four plant densities (S1:250, S2:350, S3:450 and S4:550 seeds/m2) were used in the experiment. The experiment was carried out according to the 'Split Plots Divided in Randomized Blocks' experimental design with three replications. The effects of treatments on growth, development and quality factors of paddy were investigated. As a result of the research, the effects of cultivation methods and sowing density treatments applied to the varieties on the parameters examined, especially paddy yield, were found to be statistically significant. Among the varieties, Osmancık-97 variety (726.61 kg/da) yielded more than Baldo variety (674.70 kg/da). Among the cultivation methods, 30.9% more paddy yield was obtained under anaerobic conditions (828.85 kg/da) compared to aerobic conditions (572.46 kg/da) as averages of varieties and frequency. When planting densities were evaluated as the average of varieties and cultivation methods, the highest rice yield was weighed from the S3 treatment when 450 seeds were sown per m2 (841.03 kg/ha). When the results of the research were evaluated in general, it was determined that rice grain yield increased with increasing planting density up to a certain density as an average of varieties and cultivation methods, and then decreased. Similar situation was observed in other agricultural and quality traits. Since the response of the varieties to the sowing methods applied in paddy cultivation in Samsun and areas with similar ecology is different, it can be said that Osmancık-97 variety should be preferred in aerobic conditions and Baldo variety should be preferred in anaerobic conditions, and the appropriate sowing frequency can be 450 seeds per m2 in both varieties. This study can be an important guideline to provide more efficient and quality production in rice cultivation.