İlkokul Öğrencileri için Geliştirilen Öznel İyi Oluşu Arttırma Programının Etkililiğinin İncelenmesi

Abstract

Gerçekleştirilen çalışmanın amacı ilkokul öğrencileri için hazırlanan öznel iyi oluşu arttırma programının ilkokul öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeylerine etkisini incelemektir. Araştırma Ankara ili Nallıhan ilçesine bağlı bir ilkokulda 4. sınıfta öğrenim görmekte olan 28 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada öncelikle 62 öğrenciye veri toplama aracı olarak kullanılan 'İlköğretim Öğrencileri İçin Okulda Öznel İyi Oluş Ölçeği' uygulanmış ve ölçekten en düşük puan alan 28 öğrenci belirlenerek bire bir eşleştirme yöntemi ile belirlenen üyeler yansız olarak deney ve kontrol gruplarına atanmıştır. Deney grubuna 10 oturumluk ilkokul öğrencileri için öznel iyi oluşu arttırma psiko-eğitim programı uygulanmış, kontrol grubuna herhangi bir uygulama yapılmamıştır. Deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin öznel iyi oluş düzeyleri ön test ve son test toplam puanları arasında anlamlı bir farklılık olup olmadığının belirlenmesi için yapılan analizde 'Mann Whitney U' ve 'Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi' kullanılmıştır. Yapılan analiz sonucunda kontrol ve deney grubunun öznel iyi oluş düzeyi son test toplam puanları arasında deney grubu lehine anlamlı düzeyde bir farklılık olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca deney grubunun öznel iyi oluş düzeyi ön test ve son test toplam puanları arasında da anlamlı bir farklılık olduğu ancak herhangi bir program uygulanmayan kontrol grubundaki bireylerin öznel iyi oluş düzeyi ön test ve son test toplam puanları arasında anlamlı bir farklılığın olmadığı gözlenmiştir. Bu sonuçlara göre ilkokul öğrencileri için öznel iyi oluşu arttırma programının öznel iyi oluş düzeylerinin yükselmesinde etkili olduğu ifade edilebilir. Araştırma bulguları, alanyazında bulunan daha önce yapılmış çalışmaların bulguları temel alınarak tartışılmış, bu doğrultuda gelecekte yapılacak çalışmalar için önerilerde bulunulmuştur.The aim of the study is to examine the effect of the subjective well-being enhancement program prepared for primary school students on the subjective well-being levels of primary school students. The research was carried out with 28 students studying in the 4th grade in a primary school in Nallıhan district of Ankara. In the research, firstly, the 'Subjective Well-Being Scale at School for Primary School Students', which is used as a data collection tool, was applied to 62 students, and the 28 students with the lowest scores from the scale were determined and the members determined by the one-to-one matching method were assigned to the experimental and control groups. Subjective well-being increasing psyco-education program for primary school students for 10 sessions was applied to the experimental group, and no application was made to the control group. Mann Whitney U and Wilcoxon Signed Ranks Test were used in the analysis to determine whether there was a significant difference between the pre-test and post-test total scores of the students subjective well-being levels in the experimental and control groups. As a result of the analysis, it was found that there was a significant difference in favor of the experimental group between the subjective well-being level post-test total scores of the control and experimental groups. In addition, it was observed that there was a significant difference between the subjective well-being level pre-test and post-test total scores of the experimental group. However there was no significant difference between the subjective well-being level pre-test and post-test total scores of the individuals in the control group who did not receive any program. According to these results, it can be stated that the subjective well-being enhancement program for primary school students is effective in increasing the subjective well-being levels. The research findings were discussed on the basis of the findings of previous studies in the literature, and suggestions were made for future studies in this direction.