Spontan Pnömotoraksta Tedavi Seçenekleri

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, 2000-2011 yılları arasında Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi Kliniğinde tedavi edilmiş spontan pnömotorakslı hastaları geriye dö- nük olarak değerlendirmek amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Spontan pnömotoraks tanısı ile takip ve tedavi edilmiş 160 hasta yaş, cinsiyet, sigara kullanımı, eti- yoloji, tanı yöntemleri, tedavi şekillerine göre geriye dönük olarak değerlendirildi. Bulgular: Hastaların 144ü erkek, 16sı kadındı. 86 hastada primer spontan pnömotoraks (PSP), 74 hastada sekonder spontan pnömotoraks (SSP) tespit edildi. SSPli hastalarda en sık etiyolojik nedenler kronik obstrüktif akciğer hastalı- ğı (KOAH) ve tüberkülozdu. Hastaların 149una kapalı su altı drenajı, 53üne cerrahi tedavi, 20sine plörodezis, 18ine na- zal oksijen tedavisi uygulandı. Cerrahi tedavi ve plörodezis uygulanan hastalarda nüks izlenmezken, nazal oksijen teda- visi alan hastaların beşinde, tüp torakostomi uygulanan has- taların 21inde nüks tespit edildi. Ortlama hastanede kalış 10 gün, mortalite oranı %1.8 idi. Sonuç: Spontan pnömotorakslı hastalarda tüp torakos- tominin yetersiz kaldığı durumlarda video yardımlı toraks cerrahisi ya da torakotomi ile cerrahi tedavi altın standart- tır. Cerrahi tedavi seçeneklerinin kullanılamadığı hastalar- da, nüksü önlemek için plörodezis akılda bulundurulmalı- dır.Background: In this study we retrospectively evaluated pa- tients with spontaneous pneumothorax diagnosis in Ondokuz Mayıs University, Faculty of Medicine, Department of Thoracic Surgery between 2000-2011. Methods: We retrospectively evaluated 160 patients diag- nosed with spontaneous pneumothorax on the basis of age, gender, smoking habits, etiology, methods of diagnosis, and treatment. Results: Patients included 144 males and 16 females. There were 86 primary SP and 74 secondary SP patients. COPD and tuberculosis were the most common cause in secondary SP pa- tients. In 149 patients, lung expansion was provided with tube thoracostomy. Fifty-three patients were operated on. In 20 pa- tients, chemical pleurodesis was performed. Eighteen patients were treated with nasal oxygen therapy. No recurrence was de- termined in the groups of surgical treatment and pleurodesis. The 5 patients who received nasal oxygen therapy and 21 pa- tients treated with tube thoracostomy had symptoms reoccur. Mean hospital stay was 10 days and mortality rate was 1.8%. Conclusion: In patients with spontaneous pneumothorax, video-assisted thoracoscopic surgery or surgical treatment with thoracotomy is the gold standard when tube thoracos- tomy has failed. To prevent recurrence, pleurodesis should be considered for patients in whom no surgical treatment choices can be used.