Birinci Basamakta Tip 2 Diyabet Hastalarının İlaç Uyumu ve Yaşam Kalitesi İlişkisi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, birinci basamakta tip 2 diyabet hastalarının ilaç uyumu ve yaşam kalitesi ilişkisinin değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Bu kesitsel tipte bir çalışmadır. Temmuz-Ekim 2022 tarihleri arasında 18-65 yaş arası tip 2 diyabet hastaları dahil edildi. Katılımcılara bir anket uygulandı. Ankette sosyodemografik özellikler, Diyabet Yaşam Kalitesi Ölçeği (DQOL) ve Modifiye Morisky Ölçeği (MMÖ) yer aldı. Bulgular: Çalışmaya toplam 209 tip 2 diyabet hastası katıldı. Katılımcıların yaş ortalaması 53,5±9,2 yıl ve %51,7'si kadındı. Katılımcıların DQOL puan ortalaması 3,8±0,7 bulundu. MMÖ ortalama puanı 4,09±2,09 bulundu. Katılımcılardan; evli olanların, gelir durumu orta-yüksek olanların, diyabet tanı süresi <5 yıl olanların, diyabet komplikasyonu olmayanların, diyabet tedavisi olarak sadece OAD kullananların, diyabet ilaçlarını düzenli kullananların, diyabete yönelik diyet ve egzersiz yapanların ve diyabet kontrollerine düzenli gidenlerin yaşam kalitesi daha yüksek bulundu (p<0,05). MMÖ ilaç uyumu motivasyon düzeyi ve bilgi düzeyi yüksek olanların yaşam kalitesi daha yüksek bulundu (p<0,01). Sonuç: Katılımcıların ilaç uyumu motivasyon ve bilgi düzeyleri artan yaşam kalitesi ile ilişkiliydi. Diyabet kontrolleri için birinci basamağa başvuru yüksek yaşam kalitesi ile ilişkiliydi. Anahtar Kelimeler: diabetes mellitus, yaşam kalitesi, tedavi uyumu, birinci basamakAim: This study aimed to evaluate the association between medication adherence and the quality of life of patients with diabetes admitting primary care. Materials and Methods: This is a cross-sectional study. Between July and October 2022, type 2 diabetes patients aged 18-65 years were included. A questionnaire was administered to the participants. The questionnaire included sociodemographic characteristics, the Diabetes Quality of Life (DQOL) scale, and the Modified Morisky Scale (MMS). Results: A total of 209 patients with type 2 diabetes participated in the study. The mean age of the participants was 53.5±9.2 years, and 51.7% were women. The mean DQOL score of the participants was 3.8±0.7. The mean MMS was 4.09±2.09. Of the participants, those who are married, those with a medium-high income, those with a diagnosis of diabetes <5 years, those without diabetes complications, those who only use OAD as a diabetes treatment, those who regularly use diabetes medications, those who diet and exercise for diabetes, and those who regularly go to diabetes check-ups, the quality of life was found to be higher (p<0.05). The quality of life was higher in those with MMS medication adherence motivation and knowledge levels (p<0.01). Conclusions: Participants' drug compliance motivation and knowledge levels were associated with increased quality of life. Admission to primary care for diabetes check-ups was associated with a higher quality of life. Keywords: diabetes mellitus, quality of life, medication adherence, primary care