Türkiye’de Veteriner Fakültesi Öğrencilerinin COVID-19 Pandemisinde Uzaktan Eğitim Sürecine Yönelik Derslerin İşlenme Yöntemi ve Teknik Olanakların Değerlendirilmesi

Abstract

Covid-19 yaklaşık yedi milyon insanın ölümüne sebep olmuş, başta eğitim olmak üzere hayatın her alanında ciddi sorunlara neden olmuştur. Türkiye’de ilk vakanın tespit edilmesi üzerine 16 Mart 2020 tarihinde tüm eğitim kurumlarında eğitime ara verilmiş, 2019-2020 bahar dönemi için uzaktan ve açık öğretim yoluyla dijital ortamda eğitime devam edilmesine karar verilmiştir. Çalışmada, veteriner fakültesi öğrencilerinin uzaktan eğitim ile verilen derslerin yöntemleri ve teknik olanakları hakkındaki görüş ve düşüncelerini değerlendirmesi amaçlandı. Türkiye’de veteriner fakültelerinde öğrenim görmekte olan, yüzyüze ve uzaktan eğitim deneyimi yaşamış 2, 3, 4 ve 5. sınıf öğrencilerinden ankete katılmak isteyenlere 10 Aralık 2020- 11 Ocak 2021 tarihleri arasında “Google docs” aracılığıyla 1.599 öğrenciye anket uygulaması yapıldı. Verilerin değerlendirilmesinde SPPS 25 (IBM Corp. Released 2017. IBM SPSS Statistics for Windows, Version 25.0. Armonk, NY: IBM Corp.) istatistik paket programı kullanıldı. Çalışmada kategorik değişkenler için tanımlayıcı olan frekans ve yüzdelik dilimleri verildi. Çalışmada kendi bilgisayarını kullananların oranının %67.2 olduğu tespit edildi. Bununla birlikte, çevrimiçi derslerin zorlukları olarak mesleki gelişim eksikliği (%75.4); teknik sorunlar (%73.3); internete erişim (%56.8) vb. belirlendi. Öğrenciler ders süresini yeterli bulmakla birlikte, derslerin PDF, Word ve PowerPoint dokümanlarıyla desteklenmesi gerektiğini düşünmektedir (%78.2). Uzaktan eğitimin güvenlik kaygılarının yanı sıra öğrenciler, veteriner hekimliği eğitiminin uygulamaya yönelik bir alan olması ve teknik sorunlar nedeniyle tercih etmediklerini de belirtmektedir. Öğrencilerin okuldan uzak kalmaya bağlı mesleki gelişim ve mesleki-sosyal etkileşim gibi kaygılarının pandemi sonrası yapılacak destek eğitimleri ile giderilebileceği önerilebilir.